التاسع والعشرون امل حياتى
كانت بتبصلها بالم و دموع مقدرتش تستحمل اكتر من كدا و مشيت برا الحفله كلها حياة بصتلها ببأبتسامه سخريه و هي بتاخد العصير و بتشرب منه بثقه
بصيت لريان اللي كان واقف يبصلها باعجاب بحب
نكمل الحفله بقى انا كدا ارتحت
ابتسم بحب و شدها لحضنه اتكلمت بخجل
ريان يلهوي الصحافه صورتنا
ريان بعشق مش قادر و الله
شايفاك مركز مع بنت عمك زياده و لو ريان شافك محدش هيعرف ينجدك منه احترم نفسك كدا أو تمشي من الحفله خالص لا انا و لا انت عيله الهواري كلها اده
كريم بصلها پغضب و رمى الكوبايه على الارض پغضب مفرط و خرج من الحفله كلها تحت نظرات الحزن من ناديه عليه
رايحه فين!
حياة بهدوء هروح لماما و نسبقك على العربيه
ريان بحب لا احنا مش هنروح مامتك انا قولت لعمر يوصلها انا و انتي مش هنرجع القصر انهاردة
حياة بصتله بعدم فهم مشي بيها
اتكلمت بتساؤل و هي ماشيه معاه
انا مش فاهمه حاجه احنا رايحين فين
طلع بيها و فتح جناح في الفندق دخلت الجناح و انبهرت بجماله كانت الاضويه فيه خفيفه و هاديه جدا و مليان بالشموع و الورد بصتله و اتكلمت باستغراب
مش فاهمه برضوا!!!!!
ريان بعشق هنقضي الليله هنا لوحدنا انا حجزت الجناح دا و ظبطت كل حاجه هطلب العشا تكوني انتي اخدتي دش و لبستي الهدوم اللي في الحمام جوا و تعالي مستنايكي
امممم حاضر انا هكون مطيعه عشان انت وافقت تجبني الحفله تاني
ابتسم بحب
بعشقك و انتي مطيعه
مشيت من قدامه بخجل و دخلت حمام الجناح بصيت للهدوم اللي متعلقه على الشماعه لتشهق بخجل مفرط لما لاقته فستان قصير جدا
كان لازم تقوليلها هبقى مطيعه البسي بقى يحبيبتى
خلصت و وقفت قدام المرايا بخجل و توتر و مكسوفه تطلع قدامه كدا
ايه الجمال دا
و اتكلمت بهمس
شكرا
ابتسم بحب على خجلها منه اللي عمره ما قل شالها بحب
و اتكلمت بهمس و خجل
طب مش هنتعشى
اتكلم بهمس
انتي جعانه
هزيت راسها بالنفي بخجل دخل بيها الاوضه ا
في الصباح
اتكلمت بخجل و رقه
صباح الخير
صباح القمر نمتي كويس
هزيت راسها بالايجاب و خجل من نظراته و اتكلمت برقه
بصلها بعشق
لا مكنتش عايز اغمض عيني كنتي وحشاني لدرجه اني فضلت طول الليل ببصلك و انتي نايمه
ابتسمت بخجل طب هدخل بقى اخاد شاور و اطلب الفطار بقى عشان جعانه خالص بجد هنمشي امتى
ريان بحب تيجي نسافر نعمل شهر العسل في اي مكان انتي عايزاه
حياة برقه مش هينفع يحبيبى الامتحانات خلاص قربت خالص خليها على بعد الامتحانات احسن اكون خدت الاجازه بقى و نسافر و نعقد براحتنا هقوم بقى ماشي
اتنهد بعمق و اتكلم بحنان ماشي
حياة بخجل طب هات القميص بتاعك دا بقى كدا
ابتسم بمرح و اتكلم بحنان
بقيتي بتلبسي هدومي كتير خدي بالك
حياة بخجل بيتلبس بسرعه
خد القميص من على الارض و ادهولها خديته منه و لبسته بسرعه و
قامت
دخلت الحمام و خديت شاور و خرجت دخلت غرفه الجناح لاقته واقف في البلكونه و بيتكلم في الفون
راحت عنده و لكن اتصنمت مكانها و هي سامعه بيتكلم بنبره صوت مليانه حنان في الفون
يتبع
المشهد بتاع ريان و هو بيعيط خلاني انا شخصيا ادمع بجد
